Vlovepeugeot ชมรมคนรักเปอโยต์ (เปอร์โยต์) ประเทศไทย  20X
Pages: 1
บทเรียนบทที่ 1 By: por1971
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 11:43:48
ผมเอารถ 205 ลูกรักคันใหม่ของผม ไปทำสีล้อแบบวันเดียวได้ ก็เลยต้องถอดล้อแล้วทิ้งรถไว้ที่ร้านทำสี 1 วัน โดยปกติเวลาที่เอารถไปทำอะไรแล้วต้องทิ้งรถไว้ ผมก็จะออกมาจากอู่เลยไม่ไปเฝ้าดูเค้าทำอะไรทั้งนั้น อาจเป็นเพราะหนึ่งคือเชื่อใจอู่ที่ใช้อยู่ประจำ อีกอย่างคือเกรงใจไม่อยากไปเกะกะจุกจิกจู้จี้เวลาเค้าทำงาน ครั้งนี้ผมตกลงราคานัดหมายเวลาต่างๆ เรียบร้อยแล้ว ก็ตั้งท่าจะพุ่งออกมาเลยเหมือนกัน เหลือบไปเห็นเด็กกำลังจะถอดล้อเลยเข้าไปดูซะหน่อย เห็นเด็กสอดแม่แรงเข้าไปใต้ท้องรถ ทำท่าเล็งๆ อะไรอยู่ ผมก็เลยเดินเข้าไปบอกว่าจุดขึ้นแม่แรงมันอยู่ตรงครีบนี้นะ ว่าแล้วก็ชี้ไปที่จุดขึ้นแม่แรงของรถตามที่เราๆ ทราบในคู่มือ แต่เด็กบอกว่ารู้แล้วแต่ตรงนั้นเค้าจะเอาไว้วาง 3 ขา ก็เลยมองหาจุดขึ้นแม่แรงตรงอื่น เออ...ปกติเราก็ใช้แต่จุดที่จะขึ้นแม่แรงเท่านั้น เพราะจุดที่จะตั้ง 3 ขามักจะเป็นช่างซ่อมรถที่มักจะเป็นผู้ใช้ ก็เลยดูๆ ไปก่อนคิดว่าว่าเค้าอาจจะรู้ดีกว่าเรา ซักพักพอเด็กหาตำแหน่งเหมาะๆ ได้ก็ขึ้นแม่แรง "กร็อบ" เอาแล้วสิ ผมก้มลงไปดู ปรากฎว่าตัวถังบุบ ผมก็เลยบอกให้เอาแม่แรงลง เด็กมันก็ยังไม่เอาลงแถมทำท่าหงุดหงิด ผมบอกเดี๋ยวขอโทรถามอู่ก่อน เด็กมันเก้ๆ กังๆ สักพักก็ค่อยเอาแม่แรงลง แต่ทำท่าหงุดหงิดใส่ แล้วมันก็พูดว่า "รถมันเก่าแล้วขึ้นแม่แรงตรงไหนก็บุบทั้งนั้นแหละ" ในใจผมโกรธมาก แต่คิดว่าของๆ เราต้องอยู่กับมันทั้งวันไม่อยากชวนทะเลาะเดี๋ยวมันวางยาก็เลยไม่อยากใส่ใจ พอโทรถามช่างแว่นเสร็จได้ตำแหน่งสำหรับวาง 3 ขาแล้ว ก็เป็นอันจบเรื่อง ผมยืนดูเด็กมันถอดล้อต่ออีกสักพัก ถ่ายรูปโน่นนี่นั่นให้มันเห็นว่าเรามีหลักฐาน อย่ามาตุกติก แล้วจึงออกมาจากร้าน

บทเรียนครั้งนี้สอนให้รู้ว่า รถเราเอง เราควรรู้ดีกว่าคนอื่น

(แนบรูปมาให้ดูจุดที่วงไว้คือตรงที่มันบุบเป็นรอยถ้วยของแม่แรงครับ)
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: Visan_406
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 12:03:25
โห !! เสียดาย....
เสียใจด้วยครับ
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: jarb20
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 12:43:19
อู่ซ่อมหรืออู่ต่างๆ ก็จะประมาณนี้แหละ เราเองซิต้องคอยพะวงว่า ช่างหรือลูกมือช่าง จะทำความเสียหายให้กับรถของเราหรือไม่ รถใคร ใครก็รัก ไม่ว่าจะเก่า หรือใหม่ ยิ่งไปยืนดูตอนเขาทำงาน ก็จะถูกหงุดหงิดใส่ (ไม่ใช่ช่างอย่ารู้ดีกว่าช่าง) ผมเองเจอกับอู่มาสารพัด ต้องทำใจครับ  หรือไม่เกินความสามารถก็พยายามทำเองดีกว่าครับ
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: boomberman
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 13:56:49
เห็นแล้วเซงแทนอู่แบบนี้...
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: tawan kansorn
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 15:57:24
ไอ้พวกลูกมือสั่วๆแบบนี้น่าถอนฟันมันออกด้วยเท้า
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: โจ เทียนทะเล
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 16:39:25
พอจะบอกชื่ออู่หรือแถวที่อยู่ของอู่นี้ได้หรือป่าวครับจะได้เป็นข้อมูลให้สามาชิก...
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: por1971
วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2012 เวลา 22:12:04
เพิ่งกลับมาถึงครับ มีเรื่องตื่นเต้นอีกเล็กน้อย คือพอถึงกำหนดเวลาที่จะไปรับรถ ผมก็โทรไปเช็คว่าเสร็จหรือยัง ปรากฎว่าเจ้าของร้านแจ้งว่าฝาครอบหายไปอันนึง เพราะตากแดดไว้บนหลังคารถปิคอัพของร้าน แล้วลูกน้องขับรถออกไปโดยไม่ดู หล่นหายกลางทาง ตามเก็บมาได้ 3 อัน อุแม่เจ้า ล้อลายหนมครก จะไปหาฝาครอบที่ไหนเล่า เวรกรรม เจ้าของร้านก็แสดงความรับผิดชอบโดยบอกว่าจะลองเบิกศูนย์ดู ผมก็บอกว่าศูนย์ไม่น่ามี ล้อมันก็หายากพอดูอยู่แล้ว นี่แค่ฝาครอบเฉยๆ คงจะหาได้หรอก ผมยืนยันว่ายังงัยเค้าต้องรับผิดชอบ ตัวเงินไม่สำคัญเลย ชดใช้ผมมา 4-5 ร้อยผมก็ไม่อยากได้ เพราะปัญหาคือมันหาไม่ได้ แต่พอผมเดินทางไปถึงร้าน ปรากฎว่าเด็กบอกว่าหาเจอแล้ว...ผมไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงเท็จยังงัย วางยาหรือเปล่า ผมไม่อยากสืบ แค่มีของกลับมาสมบูรณ์ผมก็ดีใจแล้ว เรื่องผลงานผมไม่ดูอะไรแล้ว ไม่ตรวจอะไรทั้งสิ้น เพราะตอนไปเอาต้องรออีกราวชั่วโมงเพราะปรากฎว่าตอนใส่ยางพบว่าสีไม่แห้ง เลยต้องเก็บงานใหม่อีกเล็กน้อย ก็เลยพึ่งกลับมาถึงบ้านครับ

บทเรียนนี้ไม่ได้ต้องการให้ anti ร้าน ร้านเค้าลูกค้าเยอะอยู่แล้ว เราไม่ไปใช้ซัก 2-3 คัน เค้าไม่เจ๊งหรอกครับ เด็กร้านความรู้-การศึกษาระดับไหน ไม่ได้ดูถูก แต่ลองคิดดูดีดี ถ้าเราคิดว่าเรามีความรู้มากกว่าเค้าเราก็ต้องดูแลตัวเองเท่านั้นเอง

แต่ถ้าใครอยากรู้จริงๆ PM มาถามก็แล้วกันครับ จะบอกแค่พิกัดนะครับ กฏหมายการเผยแพร่ทางออนไลน์ตอนนี้มันแรงครับ
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: tawan kansorn
วันพฤหัสบดีที่ 16 สิงหาคม 2012 เวลา 03:18:44
ขอชื่อร้านหน่อยครับ จะได้ระวัง [email protected]

Re: บทเรียนบทที่ 1 By: gaszohol
วันพุธที่ 22 สิงหาคม 2012 เวลา 01:37:12
สุดจริงๆครับ ไอพวกเด็กร้านแบบนี้...มันมีที่ขึ้นเยอะแยะไม่ขึ้น ดันไปขึ้น ตัวถัง !!
ผมละขึ้นแทนเลยอะคับ โว๊ะ เซ็งฉิบ....

ปล.คันเขียวคันนี้ที่จอดร้านพี่แว่นใช่มั้ยคับ ?
ชอบสีมากๆเลยคร๊าบ โดนใจอย่างแรง ฮ่าฮ่า
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: madmax
วันพุธที่ 22 สิงหาคม 2012 เวลา 02:49:57
ซ่อมชุ่วงล่างนี่ถ้าไม่ใช่อู่เปอร์โยต์ หรืออู่ที่มีฮ้อยผมไม่ค่อยอยากเข้า  เบื่ออีตรงต้องคอยบอกเวลาขึ้นแม่แรงนี่แหละ

เผลอเป็นไม่ได้ มันจะล่อขึ้นแม่แรงตรงกลางแครงอย่างเเดียวเลย  แถมบางคนเราบอกยังกลัวเสียฟอร์มไม่ยอมขึ้นด้านข้าง

เจือกแถไปขึ้นตรงคานหน้าอีก เอากะมันซี 
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: apo
วันพุธที่ 22 สิงหาคม 2012 เวลา 06:15:47
อ้างจาก: madmax ที่ วันพุธที่ 22 สิงหาคม  2012 เวลา 02:49:57
ซ่อมชุ่วงล่างนี่ถ้าไม่ใช่อู่เปอร์โยต์ หรืออู่ที่มีฮ้อยผมไม่ค่อยอยากเข้า  เบื่ออีตรงต้องคอยบอกเวลาขึ้นแม่แรงนี่แหละ

เผลอเป็นไม่ได้ มันจะล่อขึ้นแม่แรงตรงกลางแครงอย่างเเดียวเลย  แถมบางคนเราบอกยังกลัวเสียฟอร์มไม่ยอมขึ้นด้านข้าง

เจือกแถไปขึ้นตรงคานหน้าอีก เอากะมันซี 

 Like
Re: บทเรียนบทที่ 1 By: surapong18
วันพุธที่ 22 สิงหาคม 2012 เวลา 11:50:10
Peugeot 205 นี่  อะไหล่ ต่างๆ หาไม่ง่ายนัก

ทางที่ดี ต้องเฝ้า สถานเดียว ครับ โอกาสที่ เด็กฝึกงาน จะทำของพัง

อ้างว่า หาย ประมาท เลินเล่อ ตั้งใจขโมย และ สลับ อะไหล่/ของ

เกิด ขึ้นได้ แบบเดียวกับ  อู่/โชว์รูม มินิที่เป็นข่าว เมื่อไม่นาน

อย่าปล่อย ให้มีโอกาส คนชุ่ยๆ มักว่าเราจุกจิก

แต่เราต้องจุกจิก ครับ เพราะ พวกเธอมัน ชุ่ย ตลอดมา และ อาจจะตลอดไป