Vlovepeugeot ชมรมคนรักเปอโยต์ (เปอร์โยต์) ประเทศไทย

?ทำไม..คนไทยจึงรักในหลวง?   เป็นประโยคที่ชาวต่างชาติทั่วโลกสนใจและมักใช้ประโยคนี้ถามคนไทยอยู่เสมอ  เขาเห็นว่าเหตุการณ์ดังกล่าว  ไม่ได้เกิดขึ้นกับพระมหากษัตริย์ หรือประมุขของประเทศใด ๆ   ในโลก  เหมือนกับพระมหากษัตริย์ของคนไทย  และคนไทยทุกคน  ก็ตอบได้อย่างไม่ต้องคิด นั่นเพราะ ในหลวงของเรา หรือ พ่อหลวงของเรา  รวมทั้งพระนามเต็ม  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดชฯ   หรือพระนามอื่น ๆ ที่คนไทยจะตั้งชื่อให้พระองค์ท่าน 

พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์ของไทย   ที่ไม่เห็นแก่ความสุขสนุกสนานภายในเขตพระราชฐาน  แต่พระองค์กลับมองเห็นงานที่พระองค์ต้องทำ   นั้นคือพสกนิกรจำนวน  60 กว่าล้านคน  คนรวยคนจน  พระองค์จะให้ความเสมอภาคเท่าเทียมกัน  เมื่อไปเยี่ยมพสกนิกร  พระองค์จะทรงแปรพระราชฐานไปยังทุกภาคของประเทศไทย  พร้อมกับนำโครงการ ที่ส่งผลต่อประชาชนในด้านการส่งเสริมการประกอบอาชีพ  การเลี้ยงตนเอง  มากกว่าที่จะไปพึ่งคนอื่น  การมีงานทำอยู่ที่ถิ่นเกิด  มากกว่าจะหนีจากบ้านไปอยู่ต่างถิ่น  เพื่อใช้แรงงาน

นั่นคือปัจจัยที่สำคัญยิ่งต่อชาวชนบท  ในหลวงมีโครงการมากมายในการรักษาป่าต้นน้ำ  ในการรักษาตามพื้นที่ต่าง ๆ  เพื่อให้มีน้ำไว้ใช้ในการทำเกษตรกรรม  การปลูกพืชสวนครัวไว้กินในครอบครัว  เหลือกินนำไปจำหน่าย  เพื่อออมเงินไว้ใช้เมื่อยามจำเป็นหรือยามเจ็บไข้  พระองค์สอนให้พสกนิกร ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง  ไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย  อะไรที่ควรซื้อ อะไรที่ไม่ควรซื้อ ควรปลูกกินเอง

ในหลวง เสด็จพระราชดำเนินไปเยี่ยมพสกนิกรของพระองค์ประจำทุกปี  ปีละ  อย่างน้อย  8  เดือน   ทำให้พระองค์ทรงทราบถึงสภาพของภูมิประเทศทุกพื้นที่  ความเป็นอยู่ของประชาชน  การทำมาหากิน  การประกอบอาชีพด้านต่าง ๆ  ปัญหาความเดือดร้อน  ความอดอยาก  ความขาดแคลน  ความไม่รู้หนังสือ  ความเจ็บป่วยของราษฎรด้วยพระเนตรพระกรรณของพระองค์   ทรงปกครองไพร่ฟ้าประชาชน ด้วยความเป็นธรรม เพื่อความผาสุกของอาณาประชาราษฎร์   จึงไม่เป็นที่แปลกใจเลยที่  สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามกุฏราชกุมาร นำกราบบังคมทูลถวายพระพรชัยมงคล แด่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ  ในพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2549  ตอนหนึ่ง  ความว่า

?...ตลอดเวลาที่ผ่านมา ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทได้ทรงปฏิบัติพระองค์ในราชนิติธรรมของพระมหากษัตริย์ มีทศพิศราชธรรม จักรวรรดิวัตร สังคหวัตถุ พร้อมทั้งเป็นธรรมอันเป็นพละ คือกำลังของผู้ครองแผ่นดิน 5 ประการ และทรงปฏิบัติบำเพ็ญพระราชภาระของพระมหากษัตริย์  ในอันที่จะปกป้องสรรพภัยพิบัติ และดำรงความผาสุกสวัสดิ์ของราชอาณาจักร และประชาชน อยู่สม่ำเสมอเป็นนิจ...? นอกจากนั้น ยังมีความสำคัญตอนหนึ่งที่สอดคล้อง  ความว่า

?...พระราชภารกิจทั้งนั้นแม้จะเป็นภาระที่หนักและลำบากยิ่ง แต่ด้วยเหตุที่ทรงดำรงมั่นอยู่ในพระราชสัจจะ ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท จึงมิได้ทรงย่อท้อหรือหวั่นไหว หากมีพระราชหฤทัยที่แน่วแน่และมุ่งมั่น ทำให้พระราชกรณียกิจน้อยใหญ่ที่ทรงปฏิบัติ บำเพ็ญ บรรลุศุภผล ยังประโยชน์และความผาสุกมั่นคง ให้เกิดแก่ประชาราษฎร์และประเทศไทย  อย่างกว้างใหญ่ไพศาล ประชาชนทุกหมู่เหล่า ทั่วทุกเขตคามในขอบขัณฑสีมาอาณาจักร จึงมีความผาสุกร่มเย็นทั่วหน้ากันด้วยพระบารมี แห่งใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อมอยู่เป็นนิจกาล...?   ทั้งหลายทั้งปวงที่ทรงกล่าว ทำให้เรามองเห็นได้อย่างเด่นชัดว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ ทรงพระราชกรณียกิจมากมายมหาศาลด้วย โครงการในพระราชดำริ อันเป็นประโยชน์สู่ความอยู่ดีกินดีและความผาสุขของประชาชนของพระองค์

โครงการมากกว่า  3,000  โครงการจากพระราชดำริ  ได้กระจายไปทั่วทุกภูมิภาคของประเทศไทย  มีทั้งการพัฒนาแหล่งน้ำและดิน  การพัฒนาการเกษตร  การประมง  การเลี้ยงสัตว์  การคมนาคม  การสาธารณสุข  การพัฒนาความเป็นอยู่ของชาวเขาทุกเผ่า  ที่เข้ามาพึ่งในพระบรมโพธิสมภาร  ทั้งนี้เพื่อให้ประชาชนในชนบท  มีงานทำ  มีรายได้มากขึ้น  มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น  มีการศึกษาทุกคน  นอกจากนี้ยังมีพระราชกรณียกิจอีกมากมายที่ลงไปยังชนบท  ซึ่งการทรงงานที่หนักของพระองค์ท่านก็ ?เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม? 

 ในพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ที่ผ่านมา  มีพสกนิกรทั่วประเทศที่หลั่งไหลไปรวมกันบริเวณลานพระบรมรูปทรงม้า หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคม  เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2549   เห็นภาพทางโทรทัศน์ทุกช่อง ภาพและข่าวทางสื่อสิ่งพิมพ์ทุกสื่อ  ประชาชนมากมายประมาณจำนวนไม่ได้ ที่สวมเสื้อยืดสีเหลือง รวมตัวยืนอยู่บริเวณลานพระบรมรูปทรงม้า ยาวเหยียดลึกลงไปตามถนนราชดำเนิน คาดว่าน่าจะเลยอาคารสำนักงานองค์การสหประชาชาติอย่างแน่นอน  ในมือทั้งสองข้างมีธงไตรรงค์และธงฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี  ต่างก็โบกธงไปมาอย่างต่อเนื่อง ไม่มีหยุด      ยิ่งในช่วงเวลาที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ เสด็จออกมหาสมาคม เพื่อทรงรับการถวายพระพรชัยมงคล ณ สีหบัญชร พระที่นั่งอนันตสมาคม ยิ่งทำให้ประชาชนที่มารอเฝ้ายื่นแขนทั้งสองข้างขึ้นสูงและโบกธงอย่างต่อเนื่องไม่หยุด  นอกจากนั้น ต่างก็เปล่งเสียง ?ทรงพระเจริญ ๆๆๆๆ?    ?ทรงพระเจริญพระเจ้าข้า? ตลอดเวลา   มองเห็นหลายคนที่ยกหลังมือขึ้นเพื่อเช็ดน้ำตาที่ไหลออกทั้งสองดวงตา รวมทั้งผู้เขียนที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่ที่บ้าน ด้วยความปราบปลื้มอย่างหาที่สุดมิได้

ภาพที่คนไทยแสดงถึงความรักในหลวงของเรามากยิ่งขึ้น และสะท้อนถึงเกียรติภูมิของประเทศไทยคือ  ภาพที่พระมหากษัตริย์   สมเด็จพระจักรพรรดิ พระประมุขและผู้แทนพระองค์จำนวน 25 ประเทศทั่วโลก ร่วมถวายพระพรแด่องค์ราชัน ?ภูมิพล?  พร้อมกับทรงฉายพระบรมฉายาลักษณ์ร่วมกับ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ   ภายในพระที่นั่งอนันตสมาคม 

ได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับพระราชกรณียกิจของพระองค์   ยิ่งเห็นความเหน็ดเหนื่อยจากการทรงงาน  ตั้งแต่เมื่อทรงพระเยาว์จนถึงปัจจุบัน  ทำให้ชาวไทยและชาวโลกเกือบทุกประเทศ  กล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญ  ยกย่องพระเกียรติคุณมาตลอด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ผู้นำและพระประมุขของต่างประเทศทั่วโลก ได้พระราชทาน เหรียญตรา รางวัล  เครื่องอิสริยาภรณ์  โล่เกียรติยศ  โล่เฉลิมพระเกียรติ มากมาย ที่นำมาถวายแด่พระองค์แห่งพระมหากษัตริย์ของประเทศไทย 

และล่าสุดเมื่อวันที่  26  พฤษภาคม  พ.ศ. 2547 ที่ผ่านมา  สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (United Nations Development Programme - UNDP)  ทูลเกล้าถวาย รางวัลความสำเร็จสูงสุดด้านการพัฒนามนุษย์ (UNDP-Human Development Lifetime Achievement Award)  เพื่อสดุดีพระเกียรติคุณที่ในหลวงได้ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจ     ด้วยความวิริยอุตสาหะ  ในการพัฒนาและยกระดับความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของปวงชนชาวไทย  ซึ่งรางวัลดังกล่าว เป็นครั้งแรกที่องค์การสหประชาชาติได้จัดทำขึ้นเพื่อถวายแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เป็นพระองค์แรก  และอาจจะเป็นรางวัลเพียงรางวัลเดียวเท่านั้นในโลก

ผู้เขียนมีพ่อเป็นคนจีนที่เดินทางมาจากผืนแผ่นดินใหญ่แห่ง เมืองกวางตุ้ง  ประเทศจีน เข้ามา พึ่งพระบรมโพธิสมภารของในหลวง    ลูก ๆ จะเรียกพ่อว่า  เตี่ย

 เมื่อก่อนคนจีนที่อยู่ในเมืองไทยส่วนใหญ่เดินทางมากับเรือ ใช้เวลาเป็นเดือน ๆ กับ เสื่อผืนหมอนใบ กำปั่นเหล็กที่บรรจุเสื้อผ้า เตี่ยเคยเล่าให้ลูก ๆ ฟังว่า เดินทางมาเมืองไทยตามอาก๋งที่เดินทางล่วงหน้ามาก่อนแล้ว และอาก๋งก็มามีภรรยาใหม่เป็นคนไทย มีลูกสาว 1 คน

เตี่ยมาพบกับคุณแม่ ซึ่งเป็นคนไทย เป็นชาวร้อยเอ็ดโดยกำเนิด เตี่ยและแม่ช่วยกันทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยอาชีพค้าขาย ทำขนม  เตี่ยขายก๋วยเตี๋ยว  หาบไปมาตามเส้นทาง มีผู้คนมาก ๆ เตี่ยจะหยุดและรอให้คนมาซื้อก๋วยเตี๋ยว เมื่อทานอิ่มแล้วก็จะหาบอุปกรณ์ปรุงก๋วยเตี๋ยวต่อไป   ถ้ามีงานก่อสร้าง เตี่ย จะละจากการขายก๋วยเตี๋ยวชั่วคราว  จะมารับเหมาก่อสร้าง เลี้ยงลูกทั้งหมด 10 คน และเตี่ยก็มีความภาคภูมิใจอย่างยิ่งที่ลูก 7 ใน 10 คน มีอาชีพเป็นข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ

ความดีใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย บนผืนแผ่นดินไทย แผ่นดินแม่ ดีใจที่อาก๋งและเตี่ยเลือกเมืองไทยและ ดีใจที่ได้เกิดในแผ่นดินในหลวง

ทั้งหมดที่กล่าว น่าจะเป็นคำตอบสุดท้าย  ที่ชาวต่างชาติทุกชาติในโลกสงสัย และมักจะถามคนไทยว่า    ทำไม...คนไทยจึงรักในหลวง.

ผมเชื่อคนไททุกคนรักในหลวงมากๆ

รักในหลวงที่สุด

สมัยเด็กๆ บ้านผมอยู่ในที่ทุรกันดาร จำได้ว่าในหลวงเสด็จพระราชดำเนินไปเยี่ยมพสกนิกรของพระองค์ประจำ
พ่อผมก็ได้ตามเสด็จพระองค์ท่านด้วย ปลื้มใจจริงๆ

ผมเคยร่วมกับชาวบ้านรับเสด็จอยู่ครั้งนึงครับ

แล้วสมัยมัธยมก็เคยเข้าไปในวังในวันที่ 5 ธ.ค.ด้วยครั้งนึงครับ

เป็นความรู้สึกที่บรรยายเป็นคำพูดไม่ได้จริงๆครับ