Vlovepeugeot ชมรมคนรักเปอโยต์ (เปอร์โยต์) ประเทศไทย

ยังจำได้ทมั้ยครับ ว่าคุณได้รับปากอะไรไว้กับผมบ้าง คุณทำงานที่ไปรษณีย์
คุณน่าจะมีช่องทางที่จะจัดการเรื่องนี้ให้ผมได้อย่างง่ายดายมากๆ ถ้าคุณจะทำ
ระยะเวลาก็ผ่านมาไม่ใช้น้อยๆนะครับ ผมว่าผมให้โอกาส และให้ความช่วยเหลือคุณมามากพอสมควร
ถึงแม้ว่า คุณจะบอกกับผม ว่า กำลังยุ่ง อยู่กับการหาซื้อรถD9อีกคัน ทำให้ไม่ค่อยมีเวลา
แต่ ผมว่านะครับ มันคนละเรื่องกันกับการที่จะมาเคลียร์ให้ผม จิงครับ มันไม่ได้เป็นจำนวนมากมายอะไร
แต่ผมเป็นคนถือสัจจะครับ ไม่ได้โกหกไปวันๆ ให้คิดถึง ตอนที่คุณเดือดร้อน ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน ผมไม่เคยอิดออดอะไร
ที่จะให้ความช่วยเหลือ อย่าทำอย่างนี้เลยครับ อายเขาน่ะ นะๆๆๆ

ช่วยดันให้ครับ ^^

ผมไม่รู้เรื่องอะไรด้วย
แต่มีอะไรคาใจกันก็ออกมารับผิดชอบกันดีกว่าครับ

what happen.

มาเป็นกำลังใจให้ครับ

คนอย่างนี้เห็นมีทุกวงการเลยนะ :สาบแช่ง:

เป็นกำลังใจให้คุณจิรโรจน์ครับ เป็นที่พึ่งได้ดีจริงๆ :What:

คือว่า คุณธาดาคนนี้ เค้ายังค้างเงินผมอยู่ นานมากแล้วล่ะครับ ตั้งแต่หลังน้ำท่วมโน่นมั้ง
คือตอนนั้น รถ405GRเค้าเครื่องเสีย แล้วก็มาเอาอะหลั่ยจากที่ผมไปลอง โดยขอยืมไปลองก่อน
ซึ่งผมก็ไม่ได้เคยขัดข้องกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว พอมาทีหลัง ผมก็ถามว่าเอาไง เค้าก็ว่า ขอซื้อเลยแล้วกัน
แต่เอาไว้ก่อนนะ ผมก็ตกลง หลังจากนั้น ก็มีแวะมาอยู่หลายครั้ง ก็ว่า เอาไว้ก่อน เดี๋ยวมาเคลียร์ให้ทีเดียวเลย
ในระหว่างนั้น ก็มีโทรมาให้ช่วยโน่น นี่ อยู่เสมอ ผมไม่เคบปฏิเสธ จนมาหลังสุด โทรมาปรึกษาว่า จะซื้อ406D9
ขอคำแนะนำ ผมก็บอกไปตามที่ผมรู้ และก็ถามถึงเรื่องที่เรายังค้างคากัน เค้าก็เอ่ยออกมาว่า
ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีเวลา รีบหาซื้อรถ406 วิ่งดูมาหลายคันแล้ว ยุ่งมาก ผมก็เลยถามว่า คุณ ทำงานที่การไปณษณีย์ภาษีเจริญ
เวลาใช้รถ คุณมี GPS นำทาง แต่ คุณหาทางที่จะส่งเงินให้ผมไม่ได้เลยรึไง ผมให้เวลาคุณสามวัน หลังจากนั้น ผมจะเอาเรื่องของคุณมาประจานให้บอร์ดนี้ได้รับรู้ ว่ายังมีสมาชิกของเรา นิสัยเหนียวหนี้อยู่ เพราะคุณรุ็จักผมจากที่นี่
และจนป่านี้ ผมยังไม่ได้รับการติดต่อใดๆจากเค้าคนนี้ ซึ่งเรื่องทำนองนี้ เกิดขึ้นกับผมบ่อยๆ เนื่องจากผมเป็นคนใจอ่อน
ผมจึงจะต้องมาทบทวนตนเองซะหน่อย  ใครจะสมน้ำหน้าผมก็ได้นะครับ ที่ร่วมด้วยช่วยกัน ให้ เค้าเอง...55555

เรื่องที่เฮียจะทบทวน หรือตัดสินใจยังไงก็แล้วแต่เฮียเถิด  เพราะเฮียเป็นผู้ถูกกระทำ  แต่ผมเชื่อว่าเฮียก็คงรักยอมไม่เปลี่ยนแปลง เป็นติ๊ก ชีโร่ อยู่ดี  แบบว่ามันเลิกยาก ถ้ามันเลิกง่ายเฮียคงไม่โดนบ่อยๆแบบนี้หรอก ฮิฮิ

ส่วนคุณธาดา ผมว่าลองร้องเรียนไปที่ผู้บัญคับบัญชาเขาดีไหม แบบว่าสาดหนังสือไปทุกระดับครับ ทำนองว่า ให้เขาช่วยติดตามให้ที ตอนนี้เราเดือดร้อนมากๆ ฮ่าๆๆ

 ...ผมเห็นใจ เข้าใจและเป็นกำลังใจให้เฮียครับ...!!!

เรื่องง่ายๆไม่น่าจะกลายเป็นเรื่องยาก ถ้าจริงใจและใส่ใจกันสักนิด !

ไม่น่าทำเฮียเลย ถ้าไม่มีก็ค่อยๆผ่อนให้ก็ได้ คุณธาดาถ้ายังง้ยรีบติดต่อเฮียเสียอย่าให้เรื่องมันบานปลาย แต่ถ้าเป็นผมคง
ตามถึงที่ทำงานเลย

เรื่องนี้ ผมคงจะไม่ไปทำความเดือดร้อนให้เค้าถึงที่ทำงานหรอกครับ จุดประสงค์ของผม ในการที่ผมเอามาบอกเล่าในบอร์ดแห่งนี้
เพียงเพื่อให้พวกเราได้รับรู้เป็นกรณีศึกษาเท่านั้น ก็อย่างที่ผมบอกไปก่อนหน้านี้แล้วว่า เค้ารู้จักผมได้ก็จากที่นี้
ผมก็เลยเอาเค้ามาประจานในที่ๆเค้าได้รู้จักผม เท่านั้นครับ ไม่ได้มีเจตนาจะไปตามคืนหรืออาฆาตแค้นแต่อย่างใด
ก็ผมโดนมาหลายรอบแล้ว กับเหตุทำนองนี้ ได้คืนมาบ้าง ไม่ได้บ้าง ตามแต่ว่า จะเห็นใจกันครับ
จะมีบ้างในบางเคส ที่ผมเคยให้ไป พอทวงถามเข้ามในนี้ ก็ได้รับการผ่อนจ่ายตามนั้น แต่พอผมจะให้ช่วยส่งของมาให้บ้าง
กลับจะต้องให้ผมโอนเงินให้ก่อน ถึงจะยอมส่งของมาให้ อันนี้ก็ทำให้ผมสะอึกเหมือนกันครับ


ผมเล่าให้รู้ เพื่อเป็นกรณีศึกษากับพวกเราเท่านั้น ว่า ในสังคมของพวกเราเอง ทั้งๆที่บอกว่า รักใคร่ชอบพอกัน
ก็ยังแอบมีคนที่ยังมีอาการ เข้าข้างตัวเองอยู่ โดยไม่ได้คำนึงถึงคู่กรณีเลย

และเรื่องที่ผมว่า คงจะต้องทบทวนตนเอง ก็คงจะเป็นไปตามนั้น แต่คงไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมาก
แค่ เพิ่มความระมัดระวังให้มากกว่าเดิม และ ตรงไปตรงมามากขึ้นครับ
และผม ก็ไม่ได้โกรธหรือเกลียดเค้านะครับ ยังคงให้ความเป็นกันเองเหมือนเดิม แต่รักษาระยะไว้ให้ห่างกว่าเดิมหน่อยเท่านั้นครับ
ถ้าผมจะโกรธทุกคนที่ทำให้ผมไม่พอใจ ป่านนี้แล้ว ผมคงจะมีแต่คนที่ผมไม่ชอบหน้าเต็มไปหมด
ผมจึงไม่โกรธใครเลยดีกว่า ไม่ชอบก็ต่อว่าหรือด่าว่ากันไป แล้วก็จบ ไม่เก็บเอามาแค้น เราก็จะสบายใจต่อไป

ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ ในถานะเรืยนมาจากสถาบนเดียวกันและผู้ติดค้างก็ควรจะรีบจัดการให้แกซะ(มีเงินซื้อรถได้ทั้งคัน)ไม่งั้นก็จะค้างคาใจกันอีกต่อไปครับ

เฮียก็ยังเป็นผู้ใหญ่ใจกว้างเหมือนเดิมนะครับ

ที่ผมอยากให้เฮียเอาเรื่องเขามากๆ  ก็เพราะ ดอกบัวบางจำพวกเราอบรมเขาด้วยคำพูดปกติไม่ได้  หากปล่อยเอาไว้ ก็จะยิ่งได้ใจ นิสัยเสียมากขึ้น เมื่อคนอื่นเห็นหรือถูกกระทำแบบนี้บ้าง ก็จะเสื่อมศรัทธาที่พ่อ แม่ ครู อาจารย์สั่งสอนมา หมดความเชื่อมั่นในบาปบุญ พอมากๆเข้าสังคมจะแย่ลง  ซึ่งทุกวันนี้ก็เริ่มมองเห็นสัญญาณบ้างแล้ว

เรื่องนี้ มันไม่ได้เกี่ยวกันกับว่า มีเงิน หรือไม่มีเงินหรอกนะครับ ผมเพียงอยากจะชี้ให้เห็นว่า
คนเรา ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีเงินเพียงอย่างเดียว ถึงจะมีคุณค่านะครับ มันต้องมีสัจจะ ที่จะเป็นที่มาของเครดิตต่อไปได้
ถ้าเราไม่มีการรักษาคำพูด หรือบ่ายเบี่ยงไปก่อน เครดิตมันจะเกิดได้ยาก ถึงจะมี ก็ไม่น่าจะเยอะพอสร้างตัวได้ครับ

ปนิธานของผม ก็คงยังอยู่เช่นเดิม เรื่องแค่นี้ คงไม่ได้ทำให้ผมถึงกับปฏิเสธที่จะช่วยเหลือคนอื่นๆ ที่ไม่ได้มีส่วนกับเรื่องนี้แน่นอนครับ
ขอบคุณพี่ นิวัฒน์ มากๆครับ ลูกพระวิษณุ แข็งแกร่งเสมอครับ และผมก็จะยังคง บำเพ็ญตน ให้เป็นประโยชน์
 ให้สมกับที่ได้รับการยอมรับจากคนอื่นๆต่อไปครับ

เวลาที่ผมเซ็งๆ มักจะเปิดเพลงนี้มาฟัง แค่ช่วงอินโทรอันแสนยาว ผมก็ดีขึ้นแล้วครับ
http://www.youtube.com/watch?v=GBACiopR_-M

http://www.youtube.com/watch?v=rJPgxEi2BM8

ฝากให้ฟังครับ
http://www.youtube.com/watch?v=7no9Ak2uSrQ
อาจจะช่วยคลายทุกข์ได้บ้าง

หุหุ
ถึงเวลานี้ คงจะแก้ไขอะไรไม่ได้เเล้ว นอกจาก
โดนประนาม โดนประจาน เพราะเหนียวหนี้
เป็นคนเหมือนกัน สิบนิ้วเท่ากัน หนึ่งใจเหมือนกันแต่ ความเป็นคน ไม่เหมือนกัน
ไร้ความรับผิดชอบ สิ้นดี

http://www.youtube.com/watch?v=6pR1cVgk7Is

 :like: :like: :like: :like: :like: :like: :like: :like: :like: :like:

น่าเห็นใจกับสิ่งที่เฮียได้รับจากความให้ใจของเฮียครับ