Vlovepeugeot ชมรมคนรักเปอโยต์ (เปอร์โยต์) ประเทศไทย

เมื่อวานอยู่บริษัทฯ คูเนีย กำลังนั่งคุยเรื่องประกันรถของเพื่อนที่มีปัญหากับอู่
ระหว่างนั้นเห็นมู่ลี่สั่น ขยับซ้ายขวา แกว่งไปแกว่งมา
จากนั้นอีกสักครู่ก็เห็นรูปขยับ

เราก็เห็นว่าสงสัยแผ่นดินไหว แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร :o

ไม่ทันไร ก็มีคนบอกให้อพพยออกจากตึกให้เร็วที่สุด  :P :-\
(ผมคิดในใจ เอ้ย ชั้น 39 เดินลงอ๊วกแตกพอดี)

แต่ก็เดินลงไปคนเพียบเลยครับ ในช่องบันไดหนีไฟ เดินกันเป็นแถวลงไป  ;D

ก็ได้ประสบการณ์ดีนะครับ แต่ก็แอบเหนื่อย  >:(

มีใครต้องอพพยบ้างหรือเปล่านี่ครับ

พี่เดินลงจากชั้น 17 แถวๆ เพลิยจิต แถวยังต้องข้ามสะพานลอยอีก เพราะจุดนัดพบอยู่หน้าธนาคารกรุงศรี เดินไปดมยาดมไป มันเหนื่อย

โธ่ คุณปอนด์ ตอนคุณโทรหาพี่ พี่ยังงงเลย แผ่นดินไหวตอนไหนอะ
พี่อยู่ตั้งชั้น 37 แถวๆสาธร ยังไม่รู้สึกเลย  แต่เวียนหัวนิดหน่อย เหมือนจะอ้วก
แต่ว่า ตั้ง 37 ชั้น ให้วิ่งลงบันได ยังงัยไม่ทันหรอก ถ้ามันจะถล่มจริง ๆ

]
บอกแบบนี้ทำให้รู้อายุเลยนะครับ อิอิอิอิ

ผมจะตายนะเป็นเพราะวิ่งลงบันไดมากกว่าครับ

ผมก็ว่าอย่างนั้นละครับ ไม่ตายเพราะแผ่นดินไหว แต่จะตายตอนลง บันได เนี้ยละครับ

ดีนะที่ไม่เยียบกันตาย ไม่งั้งเป็นข่าวแน่ๆ ได้ลงหน้าหนึ่งโดยไม่รู้ตัว

อืม... :D

โชคดีนะไม่ได้วิ่งลง สังขารไม่ให้ เห็นจะเป็นลมตั้งแต่ชั้นที่ 30 แล้ว

อยู่ชั้น 1 ไม่รู้เลยว่าแผ่นดินไหว

มันน่าจะออกกฎหมายออกแบบตึกให้อพยพคนได้ดีกว่านี้นะครับ เพราะพอของจริงเกิด 
ทฤษฎีเด่น  ปฏิบัติแป้ก

เพราะบ้านเราไม่ได้มีความพร้อมเตรียมการรับมือกับแผ่นดินไหวทำให้ยังดูไม่เป็นระบบเท่าไหร่ ผมก็โดนไล่เหมือนกันแบบว่าทำงานยังไม่เส็ดก็ต้องกลับอ่ะนะ