มาแล้วครับ โทษทีครับหายไปเลย ไม่รู้เป็นอะไรครับwebmasterหน้าโพสข้อความพอเลื่อนเมาส์ลงทีไรหน้าจอจะเบลอแล้วก็ละลายมารวมกันเหลือแต่ช่องพิมพ์ข้อความไว้ ไม่น่าเป็นspecial effect นะครับ55 ต่อดีกว่าครับ น้องเขาก็มาบอกผมว่าประมาณว่าผมเนี้ยโดนหลอกเพราะโดนเขี่ยเข็มไมล์มาจาก150000มาเหลือ80000ซึ่งผมก็รู้สึกดีนะครับที่น้องเขาบอกจะได้รู้ แต่คาดว่าพนักงานคนอื่นเขาคงไม่ได้รู้สึกดีไปกับผมด้วย เพราะน้องเขาพยายามบอกกับพนักงานทุกคนที่ผ่านมาซึ่งบอกแค่พนักงานรับรถคนเดียวผมก็พอใจแล้วครับน้อง จากนั้นผมก็บอกอาการว่าแอร์ไม่เย็นช่วยเช็คพัดลม มีเสียงกุกๆทางล้อหน้าขวาเช็คด้วย ช่างก็บอกน่าจะตรวจสภาพ100000ถ้าผมจําไม่ผิดนะครับ ผมก็เออออห่อหมก แต่ทั้งหมดช่วโทรบอกราคาก่อน จากนั้นผมก็กลับบ้านสักบ่ายๆก็มีโทรศัพท์มาแจ้งราคา บอกรายการทั้งหมดผมนี่ฟังไม่ทันเลยไอ้นั้นเสื่อม ไอ้นี่ต้องเปลี่ยนเยอะมากยิ่งผมโง่เรื่องเครื่องยนต์กลไกอยู่ด้วยฟังแล้วก็งง ก็พยายามถามนะครับถ้าเปลี่ยนไอ้นี่อาการนี่จะหายไหม ทําไมต้องเปลี่ยนไอ้นั้นรวมแล้ว16000บาท จริงๆผมก็อยากเปลี่ยนหละครับมันจะได้ดีไม่มีปัญหาซะทีไหนๆก็ซื้อมาแล้ว แต่อยากได้ความเห็นอกเห็นใจ ให้ขวัญและกําลังใจหน่อย แหม่ตั้ง16000แต่ไม่มีหรอกครับ ถามแค่พี่จะเปลี่ยนไหมครับแค่เนี้ย เอ้าเปลี่ยนก็เปลี่ยน บอกพรุ่งนี้เย็นมารับ พอผมไปรับเย็นต่อมาก็เหมือนเดิมครับไม่มีใครใส่ใจ ผมต้องเข้าหาสาว เพื่อเอาเงินมาให้จ่ายเงินเสร็จออกมาก็เจอไอ้เขียวปลอดของผมจอดเดียวดายไร้คนข้างกาย รู้สึกสงสารทั้งรถทั้งตัวเองไงไม่รู้ครับ เหมือนพจมานในบ้านทรายทองไงไม่รู้ ก็ขับออกไปแบบเหงาๆโดยตรวจดูรถนิดหน่อย อ๋อ ลืมบอกอาการหลักที่ต้องเข้าศูนย์คือวิ่งอยู่ดีก็ดับไปเฉยๆ สตาร์ทรถรอบก็ตกครับ ช่างบอกมีนําอยู่ข้างในต้องเช็คเป่าแห้งอะไรเนี้ยครับผมจําไม่ได้แล้ว แต่พอขับยังไม่ถึง500เมตรก็เหมือนเดิมครับ ดับ ผมก็มองโลกในแง่ดีคงเป็นครั้งเดียวมั้งแต่ขับไปอีกก็ดับอีก ก็ว่าจะเข้าไปเฉ็งแต่ก็5โมงครึ่งแล้วพรุ่งนี้ก็ได้วะ ขณะที่กําลังเซ็งๆตาก็ไปเหลือบเห็นสิ่งเลวร้ายที่สุดก็คือกรอบประตูด้านซ้าย ซึ่งภายในของผมเนี้ยบมากไม่มีอะไรเสียหายแต่ตอนนี้มันแตกซะแล้วแถมขณะที่กําลังมองด้วยความไม่เชื่อสายตา มันก็หลุดล่นมา1ชิ้นเป็นการยืนยันว่า เออ กูแตก จากนั้นสายตาผมก็กวาดมาที่กรอบประตูซ้ายด้านหน้า ก็เห็นเครื่องหมายการค้าเป็นตราบนํามันรูปมือแปะอยู่5นิ้วชัดเจนที่เบาะก็มีคราบนํามันเป็นหย่อมๆ และเสียงที่ผมคุ้นเคยก็เข้ามาในโสตประสาท กุก กุก มันยังอยู่ครับ โทรเลยครับกะใส่ไม่ยั้งแต่มันบอกหัวหน้าช่าง ช่างกลับไปหมดแล้วพรุ่งนี้ค่อยมา โอ้โห แค้นสุดสุดครับ จากนั้นอาการทุกอย่างก็ตามหลอนผมตลอดทางถึงบ้านเมื่อไหร่ไม่รู้ตัวเลย เดี๋ยวมาเล่าตอนต่อนะครับ