พอดีเมื่ออาทิตย์ที่แล้วยายผมไปรักษาเนื่องจากอาการป่วยโรคหัวใจ และต้องตัดขาเนื่องจากขาเป็นแผลและเป็นเบาหวาน ผมได้พายายไปรักษาที่โรงบาลราชวิถี เนื่องจากวันที่เข้าโรงบาลเป็นวันที่อาการหนักมากแล้ว ปรากฎว่าเมื่อไปถึงโรงบาล คนใข้มีอาการโรคหัวใจ และกล้ามรอบ ๆ หัวใจไม่ทำงานแล้ว แต่พยาบาลที่นั่น ก้อยังไม่ยอมทำการรักษา จะขอดูบัตรทอง ผมบอกพยาบาลที่นั่นว่า เหตุการณ์ฉุกเฉินจึงไม่เอามา แต่พยาบาลยังยืนยันว่าจะเอาบัตรทองมาก่อน ไม่นั้นจะต้องรักษาค่าใช้จ่ายเอง ผมต้องวิ่งกับไปเอาบัตรทองแถวดินแดงมาให้ถึงจะยอมทำการรักษา เนื่องจากการใช้บัตรทอง ทุก ๆ อย่างจึงเป็นอย่างที่ผมเห็นและจะบอกกับทุก ๆ ท่านนะครับ
1. ต้องแต่ผ่าตัดขาออก พยาบาลไม่เคยจะทำความสะอาดคนไข้ให้เลย รอให้ญาติมาทำเอง
2. เรื่องของห้องพักถ้ามีคนใข้มากทางโรงบาลจะให้คนไข้พักฟื้นที่บ้านแทน
3. ต้องแต่ผ่าตัดมาหมอที่ทำการดูแลไข้ไม่เคยมาดูแลเลย
4. ต้องไปล้างแผลที่โรงบาลทุกวัน แต่ต้องไปรอคิวจนบ่ายโมง ทั้งที่หมอนัดมาล้างแผล 9.00 น.
5. การบริการถ้ารู้ว่าเป็นบัตรทองจะเริ่มอานาถาต้องแต่เวรแปลยันถึงหมอเลย
6. ต้องแต่ผมอยู่โรงบาลมา 1 อาทิตย์ ผมไม่เคยพบว่ามีพยาบาล หรือ หมอที่โรงบาลราชวิถีเข้ามาคุยกับคนไข้บัตรทองแบบยิ้มแย้มเลย ทุกคนเหมือนพาความแค้นมาเวลาพบคนไข้
7.ยังมีอีกมากมายสำหรับบัตรทอง 30 บาทรัฐบาล ที่โรงบาลราชวิถึ ผมอยากให้เป็นตัวอย่างสำหรับทุก ๆ ท่านนะครับ ถ้าเกิดมีใครเป็นอะไร อย่าได้ส่งตัวไปโรงบาลนี้เลยครับ ทุกวันนี้อาการคนไข้แย่มากแล้วโรงบาลก้อไม่ยอมให้กับมาพักฟื้นที่โรงบาล โดยให้เหตุผลว่า ไม่มีเตียง ผมต้องยอมเสียค่ารักษาเองตามอัถภาพ ที่โรงบาลอื่น ๆ ผมดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งในการนำเรื่องที่ได้พบมาบอกทุก ๆ ท่าน นะครับ

ICQ :

ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นนะอั๊ม...ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกดลบันดาลให้คุณยายของอั๊มสุขภาพดีขึ้นเป็นมิ่งขวัญของลูกหลานตลอดไปนะครับ

กรณีของผม เมื่อก่อนป่วยคือมีอาการชาที่เท้า ผมไปรักษาที่ รพ เอกชน แถวพระราม 7 หมอรักษาอยู่ในขั้นดี แต่เนื่องจากให้แน่ใจในการวินิจฉัย จึงไปรักษาอีก 2 แห่ง คือ รพ พระนั่งเกล้า ที่นี่แทบไม่ได้ตรวจอาการ แต่ให้คำแนะนำให้ตรวจที่ รพ ประสาท อันเป็น รพ เฉพาะทางเกี่ยวกับการรับสัมผัส การรู้สึกภายใน ภายนอกร่างกาย ผมบอกได้เต็มปากว่าได้รับการบริการที่ดีกว่า รพ เอกชนหลายแห่ง สิ่งที่ผมประทับใจ(ถึงแม้จะรอนานหน่อย) มีหลายอย่าง ,คนไข้ฐานะยากจนก็ได้รับบริการอย่างให้เกียรติ เอาใจใส่ ช่วงจ่ายเงิน มีคนไข้หลายคนใช้บัตรทอง จ่ายเงินแค่ 30 บาทจริงๆ นี่แหละครับสิ่งที่คนด้อยโอกาสในสังคมควรมีโอกาสได้รับ โครงการนี้ ผมเห็นว่ามันมีประโยชน์มากสำหรับเขาเหล่านั้นจริงๆ แทนที่หลายคนออกมาต่อว่าโครงการ มีไหมที่คุณจะคิดบริจาคเงินอุดหนุนโรงพยาบาล เราต้องช่วยกันนะครับ มีน้อยให้น้อยมีมากให้มาก อย่างน้อยก็เป็นสิ่งดีสิ่งหนึ่งที่คนในสังคมพึงมีต่อกันครับ

ขอออกความเห็นบ้าง ในหลักการประกันสุขภาพของรัฐผมเห็นด้วยกับโครงการ 30 บาท แต่ผมไม่เห็นด้วยกับความที่ยังไม่พร้อมของประเทศที่ยังเรียกได้ว่ายากจน รายได้ต่อหัวประขากรยังต่ำ และความไม่มีจิตสำนึกของโรงพยาบาล พยาบาล แพทย์ บางแห่งที่ยังคิดถึงเงินมากกว่าจรรยาบรรณ ในโครงการจริงๆ ต้องการให้เกิดความเท่าเทียมเรื่องสุขภาพ แต่ด้วยงบประมาณของรัฐที่จำกัดเหลือเกิน ก็ไปบีบโรงพยาบาล บีบค่าใช้จ่าย ทำให้ไปกระทบคนไข้ แต่ก็มีสถานพยาบาล แพทย์ พยาบาลมากมายยอมเสียสละให้ความเห็นอกเห็นใจคนไข้ดูแลอย่างดีโดยเท่าเทียม ถึงแม้รัฐธรรมนูญจะบอกว่าเท่าเทียมกันแต่ในทางปฏิบัติไม่เท่าเทียม ผมคนหนึ่งไม่มีสิทธิ์ได้บัตรทอง ต้องจ่ายเงินประกันสังคมทุกเดือน คนทำงานมีรายได้ต้องเข้าประกันสังคมทั้งหมด แต่ชาวบ้าน ชาวไร่ ชาวนานับได้ 50 ล้านคนไม่ต้องเสียอะไร ไม่ต้องเสียภาษี พวกเรา 10 กว่าล้านคนต้องมาเป็นผู้จ่ายภาษีโดยทางตรง และโครงการนี้ก็มาดูดไปเพื่อรับภาระคน 50 ล้านไม่ว่ากันถ้าหากว่าผลที่คนในชาติ ลูกหลาน เราได้การดูแล การวิเคราะห์โรค ยาที่ได้รับ การเอาใจใส่จากการรักษาอย่างดี แต่มีตัวอย่างที่คุณอั้มได้รับคุณคิดว่ามันเท่าเทียมไหม สมควรไหมที่ต้องมีการปรับปรุง ถ้าโครงการนี้ปรับให้มีมาตราฐานสูงขึ้น เพิ่มเงินขึ้นมาเป็น 100 บาทรักษาทุกโรคผมก็ยอมจ่าย

คนที่ดีจริงอยู่แล้ว ไม่ว่าบัตรอะไรก็ยังคงรักษาความดีไว้ได้เสมอต้นเสมอปลาย แต่คนที่ไม่ดีจริง มั่นคง แค่เห็นบัตรทองก็ออกอาการ เปลี่ยนเป็นคนละคนได้ แม่ผมก็เคยใช้บัตรทองไปรักษาโรคประจำตัวเหมือนกัน คุณหมอจ่ายยามาทานแค่7วันเอง แต่กับที่อื่นที่จ่ายเงินปกติ คุณหมอจะจ่ายยาประมาณ2เดือน

ผมก็เห็นด้วยกับพี่เฮงครับ เดือน ๆ นึงจ่ายประกันสังคมเป็นพัน น่าจะเอาเงินตรงที่มันเก็บไปแชร์กับค่ารักษาพยาบาลสำหรับพี่น้องที่เค้าไม่มี ผลพวงจากเงินตรงนี้และภาษีเงินได้ที่ต้องเสียไป น่าจะนำมาใช้ให้เกิดประโยขน์มากกว่านี้ ไม่ไช่เอาไปเก็บไว้ซื้อลิเวอร์พูล

อยากให้ทุกคนใจเย็นๆ ผมว่าทุกอย่างอยู่ที่ผู้ปฏิบัติด้วย อย่างราชวิถีก็น่าเห็นใจเพราะมีผู้รับบริการมากมายเตียงสำหรับให้พักก็ไม่เพียงพอ พิจารณาดูแล้วว่าว่าผู้ป่วยรายใดอาการพอที่จะรับการดูแลที่บ้านได้ก็ให้กลับไปบ้าน ของคุณอั้มก็น่าเห็นใจเพราะไม่ได้รับบริการที่ดี ความจริงน่าจะอยู่ที่การประสานพูดคุยกันให้เข้าใจ ผู้ให้บริการก็ไม่พูดให้ผู้รับบริการเข้าใจก็เลยเกืดความรู้สึกที่ไม่ดี ขอให้ใจเย็นๆไว้นะครับ วันที่ 12 นี้ก็ได้เจอกันแล้ว ดูๆจากรูปทุกคนแล้ว ผมชักจะอายแฮะ เพราะดูจะอาวุโสกว่าเค้าเลย

ICQ : -

กรณีที่คุณหรือญาติเ๗้บป่วยฉุกเฉินไม่ได้นำบัตรทอง30บาทไปใช้บริการนั้นสามารถโทรตรวจสอบสิทธิบัตรผ่านมือถือ(02) 8314000-1330คุณก็จะได้ทราบรายละเอียดทุกอย่างค่ะ///หรือไม่ก็พูดไปเลยว่าปัจจุบันสามรถตรวจสอบสิทธิบัตรการรักษาได้ทั่วประเทศ....www.203.147.36.5-10...**** จึงเรียนมาเพื่อทราบกันทุกท่าน

ถูกต้องตรวจสอบได้ แต่เค้าไม่ตรวจไง ต้องให้ผู้มาใช้บริการ หอบสังขารที่เจ็บป๋วยกลับไปหา กว่าจะมาใหม่บางทีก็สายไปแล้ว เศร้าๆๆๆๆ

การจ่ายยาผู้ป่วย ต้องดูด้วยว่าเหมาะสมกับโรคแค่ไหน ไม่ใช่ เป้นแผลควรทานยาแค่7วัน แต่จ่ายเป็น2เดือน ทำให้ได้รับยามากเกินไป เป็นอันตรายกับคนไข้ได้นะคะ และยาบางยาไม่อยู่ในบัญชียาหลัก รพ.ไม่สามารถจ่ายให้ฟรีได้ ต้องจ่ายเงินเองเพราะงบประมาณรพ.มีจำกัด

น่าเห็นใจด้านผู้รับบริการแต่ถ้าสถานพยาบาลนั้นเป็นอย่างที่คุณอั้มพูดมาก็น่าจะปรับปรุงยกใหญ่****และกรณีถ้าเราให้เขาค้นสิทธิบัตรให้แล้วเจ้าหน้าที่ไม่ทำให้เราก็โทรขอเลขที่บัตรก็ได้แต่อย่างไรก็อยากขอให้ใจเย็นๆๆนะคะค่อยๆๆพูดกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลนั้นเหตุการณืต่างๆๆก้จดีขึ้นเอง***ปัจจุบันเหตุการณ์อย่างที่คุรอั้มเขียนมาข้างต้นนั้นเจอบ่อยมากฉะนั้นกระทรวงจึงได้เปิดโอกาสให้ท่านตรวจสอบสิทธิบัตรผ่านมือท่านของท่านได้เลยอย่างที่คุณ ya กล่าวไว้

เรียนคุณ baby ครับ คือคิดว่าอาจมีการเข้าใจผิดนะ คือผมไม่ใช่เจ้าของกระทู้ และแม่ผมเป็นไขมันในเลือดสูง ...พูดแค่นี้คงพอเข้าใจนะครับ

พูดถึงเรื่องบัตรทองเนี่ยะ ผมเองก็เพิ่งเสียคุณยายไปเมื่อเดือนที่แล้วจากการเข้ารักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลของรัฐแห่งนึงในกรุงเทพฯ

คุณยายผมอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเวลา 2 เดือนครึ่ง ซึ่งในครั้งแรกลูกหลานทุกคนคิดว่าจะสามารถใช้บัตรทองได้ (คุณยายได้รับบัตรทองนี้มาจาก ส.ส. พรรคการเมืองชื่อดังพรรคนึงตอนที่มาเดินหาเสียงเลือกตั้งแถวบ้าน) แต่ทาง ร.พ. แจ้งว่าไม่สามารถให้คุณยายของผมใช้สิทธิ์การรักษาได้ ลูกหลานและญาติพี่น้องจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด โดยทางร.พ.แจ้งว่า บัตรทองจะสามารถให้ใช้ได้เฉพาะผู้ที่ไร้อาชีพและไม่มีรายได้ ซึ่งในความเข้าใจของพวกเราก็คือคุณยายนั่นเอง (คุณยายไม่ได้ทำงานและไม่มีรายได้ แต่ลูกหลานเป็นผู้ดูแล) แต่ ร.พ. แจ้งว่า ลูกหลานก็ยังมีงานทำ ก็ถือเสมือนว่าคุณยายมีรายได้ ถ้ายังยืนยันอยากจะใช้บัตรทอง ลูกหลานทุกคนที่มีรายชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านเดียวกับคุณยายต้องลาออกจากงาน (จะได้ถือว่าเป็นผู้ไม่มีรายได้) คิดได้ยังไงครับเนี่ยะ

สุดท้ายพวกเราก็เลยตัดสินใจรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเองทั้งหมดในช่วงกว่า 2 เดือนนั้น ซึ่งก็มากอยู่พอสมควร และสุดท้ายคุณยายก็จากไป

ก็คงจะแล้วแต่ว่าใครจะเจอะสถานะการณ์แบบไหนน่ะ ผมเห็นคนใช้บัตรทอง นอนในห้อง CCU โรคหัวใจได้รับการดูแลอย่างดี แบบนี้ถ้าเป็นโรงพยาบาลเอกชนคงมีค่าใช้จ่ายต่อวันไม่น้อยเลย