เพิ่งกลับจากกรุงเทพฯ พร้อมกับเซ็งคุณตำรวจ สน.สามเสน สมกับยุคเผด็จการ วิ่งตามเส้นทางจะไปนนทบุรี ลัดจากราชดำเนิน จะเพราะวันอาทิตย์โล่งๆ คลับคล้ายคลับคาว่าเส้นทางนี่เคยใช้บ่อย แต่นั่งรถประจำทาง ไม่เหมือนกับขับมาเองที่ตำรวจสดุดตากับความเท่ห์หรือป้ายทะเบียนต่างจังหวัดไม่ทราบ
ลัดจากถนนที่กำลังวุ่นๆ กันอยู่ในปีแห่งความวุ่นวายของบ้านเมือง วิ่งอยู่บนถนนโล่งๆ จ่าหัวปิงปอง กระโดดออกมาลัดหน้าทันที พร้อมกับชักใบสั่งพร้อมทั้งขอใบขับขี่ จากประสบการณ์ที่ผ่านมารู้ว่ายึดแล้ว ตอนจะได้คืนนี่ลำบากโดยเฉพาะคนต่างจังหวัด ผมบอกอยู่ต่างจังหวัดเกรงว่าจะไปตามใบขับขี่ยาก พี่จ่าตัดรำคาญแบบปากกาขีดฆ่าแก้จากปรับ 200 บาท เป็น 400 ทันที ไม่แน่ใจว่าเป็นญาติทางใดกับคนที่ชื่อ สะพรั่งหรือเปล่าไม่รู้
เสียเวลาพาวนรถหา สน.สามเสน อยู่นาน กลัวไปผิดซ้ำสองอีก จากข้อหาเดิมวิ่งในช่องรถประจำทาง เลยได้มีโอกาสไปเยี่ยม สน.แห่งนี้เป็นแห่งแรก ทำให้รู้ว่าป้ายนิเทศ ใน สน.ที่ตั้งอยู่กลางกรุงเทพ มันห่วยกว่าโรงเรียนในบ้านนอกยิ่ง ขาดหวิ่น สีซีดๆ ไม่ครบ ถามเจ้าหน้าที่แถวนั้น บอกว่าจ่าคนนี้เพิ่งย้ายมาใหม่ สงสัยถูกย้ายมาเก็บตัวไว้ พี่เล่นอยากเพิ่มค่าปรับ พี่ก็เพิ่มขัดใจหน่อย ชักสงสัยว่าบ้านเมืองภาคใต้ที่ฉิบหาย คงเป็นเพราะเจ้าหน้าที่ประเภทนี้
สอบถามร้อยเวรหรือตำแหน่งไหนไม่ทราบที่ดูแลงานจราจรอยู่เยื้องๆ ด้านหลังของ สน. ห้องเล็กๆ สักครึ่งของห้องทำงานผม อยากรู้ชื่อเจ้าของรหัสคนที่จับแล้วอยากเพิ่มข้อหาก็ขีดฆ่าเพิ่มเอาตามใจ จะได้จำไปสอนลูกสอนหลาน อย่าไปใกล้คนประเภทนี้ พี่เล่นปัดกรีบเสื้อ ยืนขัดดาวสองดวงบนชุดเครื่องแบบที่ห้อยอยู่ประหนึ่งว่ามันว่าเป็นบุญยิ่งนักที่มันมาจุติอยู่บนชุดเครื่องแบบ ต้องประคบประหงมประหนึ่งว่าดาวทั้งสองดวงมันจะหายไปจากโลกนี้ง่ายๆ หากไม่ประคบประหงมมันไว้ ปล่อยให้ผมพูดเล่าเหตุการณ์ยืดยาว สักพักใหญ่ค่อยหันมาถามพักใหญ่ พูดกับผมเหรอ เวรกรรมนั่งเก้าอี้หน้าโต๊ะยังเข้าใจว่าพูดกับจิ้งจก ตุ๊กแกที่อื่นอีก สงสัยหลักสูตรคนที่จะมาเป็นนายตำรวจสมัยนี้เขาไม่ได้สอนมารยาทมาจริงๆ
ผมลองถาม รหัสจ่าคนที่จับว่าชื่อเสียงเรียงนามอะไร คำตอบที่ได้ คือ ให้ไปถามเอาที่สี่แยกโน่น ทำให้มั่นใจยิ่งขึ้นว่า มารยาทคงอ่อนเกินมาตรฐานที่จะมาเป็นหัวหน้าคนอื่น หลักสูตรคนที่จะมาทำงานบริการ เจอกับผู้กับคนนี่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติควรเน้นสมบัติผู้ดีมากๆ หน่อย นี่ไม่นับรวมจ่าอีกสองคนสอบผ่านมารยาท ที่ปฏิบัติงานร่วมกันที่แนะนำ อธิบายการเดินทางไป สน. ซึ่งไม่ใช่เส้นทางที่จ่าคนนั้นขับตามไปทางเดียวกะที่เขาจับผมข้อหาขับขี่ในเส้นทางรถประจำทาง (สงสัยกฎหมายนี่ใช้เฉพาะคนอื่น) กระนั้นผมก็หลงทางอยู่ดี
กลับถึงบ้านเวรกรรม ไปร้านไฟฟ้า แนะให้ใส่สายกราวน์ จัดการไปหาร้านขายอุปกรณ์มาทำสายกราวน์แต่ยังไม่ทันใส่ แต่เจ้ากรรมนายเวร รถดันไม่ติด กว่าจะแก้ไขให้ติด มุ่งไปที่ร้านแอร์ ตอนนี้สันนิษฐานว่า ไดไม่ชาร์จ ต้องถอดแบตไปชาร์จ พรุ่งนี้จะไปร้านได ที่เพิ่งใส่สายพานให้ ดันไม่วัดว่าไดชาร์จหรือเปล่า นี่ดีนะไม่ไปดับแถวใกล้ม๊อบๆ เดี๋ยวถูกกล่าวหาว่าเป็นคลื่นใต้น้ำ ทั้งที่ความจริง เป็นคลื่นเหนือน้ำต่างหาก
ช่วงนี้เบื่อ เท่ห์แลกมาด้วยความเหนื่อยแก้ไขให้กลับมาดังเดิม ยิ่งกว่าพวก คมช. แก้ปัญหาประเทศ ทำให้เกิดความเบื่อๆ ยิ่งกว่าหน้าม้อต้อคอสั้นๆ่ เหี่ยวๆ่ หัวล้านๆ ของพวก คตส. หากว่ามันไม่เจอปัญหา ไม่ยอมกลับมาดังเดิมกะว่าจะเอาไปเทิร์นให้พวกคิดอยากทำคาร์บอมไว้ใช้งานสักหน่อย
ฝากไว้ก่อนนะโอฬาร

