แจมนิดนึงครับ พอดีเพิ่งเรียนเรื่องนี้ในวิชากฏหมายระหว่างประเทศ
ตอนนั้นไทยนอกจากไม่ทักท้วงเรื่องความผิดพลาดของแผนที่แล้ว ยังทะลึ่งขอแผนที่นั้นเพิ่มจากฝรั่งเศษมาใช้ด้วยนาครับ ขอบอก
ลองดูคำวิเคราะห์ของศาลโลกกันครับ (ลอกมาจากตำราทั้งดุ้นครับ)
ศาลโลกได้วิเคราะห์ว่าข้ออ้างของฝ่ายไทยที่ว่า ฝ่ายไทยมิเคยได้ให้คำรับรองเป็ยลายลักษณ์อักษร แก่แผนที่ภาคผนวก1นั้น(แผนที่ของฝรั่งเศษที่เขมรอ้าง) เป็นข้ออ้างที่ไม่สามารถรับฟังได้
เพราะตามข้อเท็จจริงปรากฏว่า ฝ่ายไทยได้รับเอาแผนที่ดังกล่าวจากฝรั่งเศษจำนวน 50 ชุด และยังได้ขอเพิ่มจากรัฐบาลฝรั่งเศษอีก 15 ชุด เพื่อนำไปแจกจ่ายให้กับข้าหลวงประจำจังหวัดอีกด้วย ต่อมาในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1909 คณะกรรมการการจัดทำแผนที่ประเทศสยามยังได้ประชุมกันที่กรุงเทพฯ เพื่อจัดทำแผนที่ประเทศสยามฉบับย่อขึ้น โดยใช้แผนที่ภาคผนวกที่1เป็นแม่แบบ ฯลฯ ดังนั้นถึงแม้ว่าฝ่ายไทยจะไม่ไดให้คำรับรองเป็นลายลักษณ์อักษรก็ตาม แต่การประพฤติปฏิบัติของฝ่ายไทยก็ส่อเจตนาที่จะ
ยอมรับโดยพฤตินัย ต่อเส้นเขตแดนที่ตีพิมพ์ลงในแผนที่ฉบับนั้นมาโดยตลอดโดยฝ่ายไทยไม่มีปฏิกริยาโต้ตอบเรื่องนี้ภายในระยะเวลาอันสมควร ด้วยเหตุนี้ศาลจึงเล็งเห็นว่าฝ่ายไทย ได้ให้ความยินยอมโดยการนิ่งเฉยแล้ว ดังภาษิตลาตินที่ว่า
"ผู้ที่เงียบเฉยอยู่ย่อมถือเสมือนได้ว่ายินยอม ถ้าเขามีหน้าที่ที่จะพูด และสามารถที่จะพูดได้"ศาลโลกจึงตัดสินให้เขมรได้ไป ด้วยคะแนนเสียง 9-3 ด้วยประการฉะนี้แล......
ขำๆหนุกๆครับ อย่าเครียด


