เปรต มันเป็นยังไง ถ้าตอบแบบ ชาวบ้านๆ ก็จะได้อย่างที่เห็นกันอยู่ในรูปภาพครับ
แต่ถ้าตอบแบบ ภาษาธรรม ก็จะหมายถึง
1.เปรตสูงใหญ่ หมายถึง ความมักใหญ่ใฝ่สูงและมักมากในกามคุณ
2.เปรตท้องใหญ่ หมายถึง ความไม่รู้จักพอกินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม มีแต่ความหิวกระหายอยู่ตลอดเวลา
3.เปรตปากเท่ารูเข็ม หมายถึง อยากกินก็กินไม่ได้มากหรือได้รับความลำบากจากการกินจากการตระหนี่ขี่เหนียว
4.มือเท่าใบลาน หมายถึง การกอบโกยไม่รู้จักพอ ทั้งๆที่ตัวเองก็ปากเท่ารูเข็มกินไม่ได้มาก แต่ก็เอาแต่กอบโกงไม่มีที่สิ้นสุด
เท่าๆที่จำมาก็ประมาณนี้ครับ และก็มีเกี่ยวกับ เปรตต่างๆว่ามีอะไรบ้าง
คำว่า เปรต แปลว่า ผู้ละโลกนี้ไปแล้ว ผู้ตายไปแล้ว ในทางพุทธศาสนาหมายถึง สัตว์พวกหนึ่งที่ที่เกิดในเปตสิสัยซึ่งเป็นอบายภูมิ ๑ ใน ๔ ซึ่งประเภทของเปรตมีหลายประเภท เช่นประเภทหนึ่งเรียกว่า ปรทัตตูปชีวิเปรต คือเปรตที่ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยส่วนบุญที่มีผู้ทำอุทิศให้ หากไม่มีส่วนบุญที่มีผู้อุทิศให้ก็มักจะกินเลือดและหนองของตัวเองเป็นอาหาร โบราณมีความเชื่อที่ว่า ถ้าใครทำร้ายพ่อแม่ ชาติหน้าจะไปเกิดเป็นผีเปรต
การทำพลีกรรมแก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว หรือการทำบุญอุทิศไปให้ผู้ตายว่า เปตพลี หรือ บุพเปตพลี
ประเภทของเปรต
ประเภทของเปรตมีการแบ่งหลายประเภท เช่น
แบ่งตาม เปตวัตถุอรรถกถา
แบ่งได้ 4 ประเภท
ปรทัตตุปชีวิกเปรต คือ เปรตที่มีชีวิตอยู่ได้ จากอาหารที่มีมนุษย์ให้ เช่น การเซ่นไหว้ เป็นต้น
ขุปปีปาสิกเปรต คือ เปรตที่อดอยาก ทุกข์จากความหิวโหอยู่เป็นนิจ
นิชฌามตัณหิกเปรต คือ เปรตที่ถูกไฟเผาให้เร่าร้อนอยู่เสมอ
กาลกัญจิกเปรต คือ เปรตในจำพวกอสุรกาย
แบ่งตาม คัมภีร์โลกบัญญัตติปกรณ์ และ ฉคติทีปนีปกรณ์
แบ่งได้ 12 ประเภท
วันตาสเปรต คือ เปรตที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินน้ำลาย เสมหะ อาเจียน เป็นอาหาร
กุณปาสเปรต คือ เปรตที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินซากศพคนหรือสัตว์ เป็นอาหาร
คูถขาทกเปรต คือ เปรตที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินอุจจาระต่าง ๆ เป็นอาหาร
อัคคิชาลมุขเปรต คือ เปรตที่มีเปลวไฟลุกทั่วในปากตลอดเวลา
สุจิมุขเปรต คือ เปรตที่มีปากเท่าเล็กขนาดเท่ารูเข็ม
ตัณหัฏฏิตเปรต คือ เปรตที่ถูกตัณหาเบียดเบียนจนเกิดทุกข์จากความหิวข้าวหิวน้ำอยู่เสมอ
สุนิชฌามกเปรต คือ เปรตที่มีตัวดำเหมือนตอไม้ที่ถูกเผา
สุตตังคเปรต คือ เปรตที่มีเล็บมือเล็บเท้ายาวและคมราวกับมีด
ปัพพตังคเปรต คือ เปรตที่มีร่างกายสูงใหญ่เท่าขนาดของภูเขา
อชครังคเปรต คือ เปรตที่มีร่างกายราวกับงูเหลือม
เวมานิกเปรต คือ เปรตที่ต้องเสวยทุกข์เฉพาะในเวลากลางวัน แต่ในเวลากลางคืนได้ไปเสวยสุขในวิมาน
มหิทธิกเปรต คือ เปรตที่มีฤทธิ์มาก
แบ่งตามวินัยและลักขณสังยุตตพระบาลี
แบ่งได้ 21 ประเภท
อัฏฐีสังขสิกเปรต คือ เปรตที่มีแต่กระดูกติดกันเป็นท่อน ๆ
มังสเปสิกเปรต คือ เปรตที่มีแต่เนื้อเป็นชิ้นๆ
มังสปิณฑเปรต คือ เปรตที่มีเนื้อเป็นก้อน
นิจฉวิปริสเปรต คือ เปรตที่ไม่มีหนังห่อหุ้ม
อสิโลมเปรต คือ เปรตที่มีขนเป็นพระขรรค์
สัตติโลมเปรต คือ เปรตที่มีขนเป็นหอก
อุสุโลมเปรต คือ เปรตที่มีขนเป็นลูกธนู
สูจิโลมเปรต คือ เปรตที่มีขนเป็นเข็ม
ทุติยสูจิโลมเปรต คือ เปรตที่มีขนเป็นเข็มชนิดที่ ๒
กุมภัณฑเปรต คือ เปรตที่มีอัณฑะใหญ่โตมาก
คูถกูปนิมุคคเปรต คือ เปรตที่จมอยู่ในอุจจาระ
คูถขาทกเปรต คือ เปรตที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินอุจจาระ
นิจฉวิตกิเปรต คือ เปรตหญิงที่ไม่มีหนังห่อหุ้ม
ทุคคันธเปรต คือ เปรตที่มีกลิ่นเหม็นเน่า
โอคิลินีเปรต คือ เปรตที่มีร่างกายเป็นถ่านไฟ
อลิสเปรต คือ เปรตที่ไม่มีศีรษะ
ภิกขุเปรต คือ เปรตที่มีรูปร่างเช่นเดียวกับพระ
ภิกขุณีเปรต คือ เปรตที่มีรูปร่างเช่นเดียวกับภิกษุณี
สิกขมานเปรต คือ เปรตที่มีรูปร่างเช่นเดียวกับสิกขมานา
สามเณรเปรต คือ เปรตที่มีรูปร่างเช่นเดียวกับสามเณร
สามเณรีเปรต คือ เปรตที่มีรูปร่างเช่นเดียวกับสามเณรี

